Bazilari der ki, dogumdan sonra alti hafta içerisinde normale
dönebilirsiniz. Belli ki, bu bazilari, bir kere anne olduktan sonra
artik "normal" diye bir seyin tarihe karistigindan habersiz.

Bazilari der ki, anne olmak içgüdüsel olarak bilinir, sonradan
ögrenilmez, belli ki bu bazilari hiçbir zaman 3 yasinda bir çocugu
alis-verise götürmeyi denememis.

Bazilari der ki, anne olmak sıkıcı bir seydir. Belli ki bu
"bazilari" ehliyetini yeni almis onsekiz yasindaki çocugunun
kullandigi arabaya binmemis.

Bazilari der ki, eger iyi bir anne olursan çocugun da iyi bir çocuk
olur. Bli ki bu "bazilari" çocuklarin
bir kullanim kilavuzu ve
garanti belgesiyle birlikte geldigini saniyor.

Bazilari der ki, iyi anneler hiçbir zaman çocuklarina karsi
seslerini yükseltmezler. Belli ki bu "bazilari" hiçbir zaman
mutfaga aniden girdiklerinde çocuklarini; bütün mutfak havlularini
ve peçetelerini mutfak masasinin üzerine yigmis, yanina 2 yasindaki
küçük kardesini de oturtmus, elinde kibrit, acaba bunlar yaniyor mu
diye denemek üzereyken yakalamamislar.

Bazilari der ki, anne olmak için egitimli bir insan olmana gerek
yoktur. Belli ki bu "bazıları" hiçbir zaman lise birinci sinifa
giden çocuklarinin matematik ödevlerine yardimci olmak zorunda
kalmamislar.

Bazılari der ki, besinci çocugunuzu ilk çocugunuz kadar çok
sevemezsiniz. Belli ki bu "bazilari" bes çocuk sahibi degil.

Bazilari der ki, çocuk yetistirmek için gereken her seyi
kitaplardan da pekâlâ ögrenebilirsiniz. Belli ki bu "bazilari"
çocugunu burnunu ya da kulaklarini leblebilerle doldurmus olarak
bulmamis.

Bazilari der ki anne olmanin en zor tarafi artan is yükü ve evde
yerine getirmen gereken sorumluluklardir. Belli ki bu "bazilari"
hiç çocuklarini anaokuluna göndermek üzere ilk defa okul servisine
bindirmek, ilk defa yatili okula göndermek veya çocuklarinin uçaga
ilk defa yalniz basina binisini seyretmek zorunda kalmamis.

Bazilari der ki, bir anne çocuklarini evlendirdikten sonra artik
onlar için endiselenmekten vazgeçebilir. Belli ki bu "bazilari"
cocuk evlendirmenin fazladan endiselenecek bir kiz ya da bir erkek
çocuk daha edinmek oldugundan bihaber.

Bazilari der ki, çocuk kendi hayatini kurduktan sonra artik annenin
görevi bitmistir. Belli ki bu "bazilari" nin hiç torunu olmamis.
Bazilari der ki, annenize onu sevdiginizi söylemenize gerek yoktur,
anneniz bunu zaten bilir. Belli ki bu "bazilari" bir "anne" degil.

bana ait olmayan ama okuduğumda içimi
titreten bir yazıyı sizlerlede paylaşmak istedim. Hala elini öpüp,
sıcacık göğsüne yaslanabileceğiniz bir anneniz varsa geç kalmayın
ve ertelemeyin. Nasıl ki onlar bizi doyurmayı, altımızı temizlemeyi
ve hep karşılıksız sevmeyi unutmadılarsa siz de Onları unutmayın.
Hep sevdikleriniz için farklı
bir şey yapın bugün, onlara
sevdiğinizi söyleyin?. Çok geç olmadan?.

Alıntı